मनं वेडंपिसं होई ...

    निशा दाटली गडंद ... उशा उगवतं नाही  ।
    साऊरीची उशी माझी ... झोप लागतचं नाही ॥
मनं वेडंपिसं होई ... मनं वेडंपिसं होई ॥ १ ॥

    नांगारली माय काळी ... ढगं बरसतं नाही ।
    कीती खोल हीर खणु ... पाणी लागतचं नाही ॥
मनं वेडंपिसं होई ... मनं वेडंपिसं होई   ॥ २ ॥

     वाट पाहती उपाशी ... पिलं माझी घरट्यातं ।

      कीती सांज ही दाटली ... खोपं सापडत नाही 
मनं वेडंपिसं होई ... मनं वेडंपिसं होई ॥ ३ ॥

    दर्या सैरभैर झाला ... शिड माझं होलपटी ।
     चहुकडे जळ खोलं ... तीर दिसतचं नाही ॥

मनं वेडंपिसं होई ... मनं वेडंपिसं होई ॥ ४ ॥

    कीती अरि हे कापले .. रण संपतचं नाही  ।
     जीवं कानांमध्ये आला ... तोफ झडतचं नाही ॥

मनं वेडंपिसं होई ... मनं वेडंपिसं होई ॥ ५ ॥

    सखा सोडुनिया गेला ... अर्ध्यावाटी हा संसार ।
     कीती खाऊ मांडियला ... काऊ शिवतचं नाही  ॥

मनं वेडंपिसं होई ... मनं वेडंपिसं होई ॥ ६ ॥